Aktywność fizyczna seniorów

Społeczeństwo naszego kraju, mimo że należy do najmłodszych na tle innych krajów europejskich także się starzeje .Przedłużające się życie ludzkie nie zawsze jednak jest życiem aktywnym i w pełni szczęśliwym. Z wiekiem obniża się potencjał biologiczny człowieka: zmniejsza wydolność, mięśnie tracą swoją moc, spada masa ciała.Prowadzi to z czasem do niemożności wykonania najprostszych czynności..Występowanie niepełnosprawności gwałtownie wzrasta w starszych grupach wiekowych, towarzyszy jej także wiele przewlekłych chorób. Czy zatem, jesteśmy skazani na negatywny obraz procesu starzenia się i starości? Czy i jak możemy to zmienić?

Jednym z najważniejszych czynników umożliwiających tzw. "pomyślne starzenie się" jest regularna aktywność ruchowa. Korzystnym oddziaływaniem aktywności ruchowej u seniorów jest wydłużanie okresu sprawności fizycznej i niezależności, co w konsekwencji prowadzi do poprawy jakości życia.
Trening fizyczny zwiększa wydolność fizyczną. Innym wskaźnikiem determinującym sprawność fizyczną i niezależność funkcjonowania u osób starszych jest siła mięśniowa. Badania wykazują, że możliwy jest wzrost masy i siły mięśniowej pod wpływem treningu o charakterze siłowym u osób starszych, nawet w bardzo zaawansowanym wieku. Aktywność ruchowa odgrywa również istotną rolę w prawidłowym odżywianiu seniorów.

Regularna aktywność ruchowa u ludzi starszych:

poprawia ogólne samopoczucie, następuje ogólne polepszenie zdrowia fizycznego i psychicznego,
pomaga w zachowaniu niezależnego trybu życia,
pomaga opanować określone choroby (stres, otyłość, cukrzycę) i stany,
zmniejsza ryzyko zachorowania na niektóre choroby (chorobę wieńcową, nadciśnienie tętnicze, cukrzycę, osteoporozę),
pomaga minimalizować skutki pewnych niesprawności,
może pomagać w zmianie stereotypów dotyczących wieku podeszłego.

Niemniej ważne są również skutki społeczne:

zmniejszenie kosztów opieki zdrowotnej,
zwiększenie zdolności do pracy osób starszych,
propagowanie pozytywnego i aktywnego obrazu osób starszych.