Kinezyterapia

Leczenie ruchem- różne ćwiczenia--- formy: indywidualne, grupowe

Kiedy stosuje się?
Kinezyterapia najczęściej stosowana jest:

w schorzeniach i dysfunkcjach narządu ruchu
w zespołach bólowych kręgosłupa
po udarach mózgu, po zawale serca
w niektórych chorobach układu oddechowego
w chorobach reumatoidalnych
po zabiegach operacyjnych w jamie brzusznej, przed porodem...

Kinezyterapia może być stosowana jako podstawowa i jedyna forma leczenia (np.: w zachowawczym leczeniu wad postawy) lub jeżeli choroba wymaga leczenia operacyjnego, może być prowadzona zarówno w okresie przedoperacyjnym jak i po zabiegu.
W większości, nawet drobnych urazów narządu ruchu, w których kinezyterapia nie jest podstawową formą leczenia, powinno się ją zastosować po zakończeniu leczenia podstawowego lub równolegle z nim.
Kinezyterapię często łączy się z innymi formami leczenia w tym metodami fizjoterapii w celu zwiększenia efektu terapeutycznego

W jakim celu stosuje się kinezyterapię ?
Stosowanie kinezyterapii umożliwia uzyskanie maksymalnej poprawy utraconej funkcji, ułatwia wystąpienie procesów kompensacji, zabezpiecza przed wykształceniem nieprawidłowych stereotypów ruchowych (np.: zespoły bólowe kręgosłupa) lub przywraca już utracone, przeciwdziała wtórnym zmianom w układzie kostno mięśniowym w postaci ograniczeń ruchu, zapobiega

Badania dla potrzeb kinezyterapii:

Badania podmiotowe
Dane personalne
Dane środowiskowe
Informacje o obecnej chorobie pacjenta ( dane dotyczące niepełnosprawności, przyczyny, czy osoba była rehabilitowana , pytanie o choroby poważniejsze występujące w rodzinie, czy dana osoba jest obciążona dodatkowymi chorobami, czy jest zaopatrzona w sprzęt rehabilitacyjny)
Na koniec wywiadu : czy jest wskazana dalsza rehabilitacja, dalsze zalecenia i uwagi

Badania przedmiotowe
Badanie orientacyjne, wzrokowe (wady postawy, sposób poruszania się, ruchy mimowolne, asymetria, zabarwienia, stan skóry)
Badanie siły mięśni ( 6stopniowa skala)
Badanie palpacyjne (dotykowe)-
Ustalenie zakresu ruchu w stawach ( goniometr- mierzy ruchomość stawów)
Badanie statyczne (proporcje, symetria, pomiary linijne długości poszczególnych części narządów ruchu)

Badanie dodatkowe
Ocena rozwoju fizycznego i morfologicznego (stopień odżywienia, wydolność ogólnoustrojowa)
Zdjęcia rentgenowskie, EKG, tomografia komputerowa oraz inne badania specjalistyczne

Proces :

Zapoznanie się z badaniami

poznanie danego przypadku (poszczególnej jednostki chorobowej)
odpowiedni wybór ćwiczeń

Miejsca:

Placówki typu otwartego- przychodnie, poradnie
Placówki typu zamkniętego- szpitale
Sala gimnastyczna w formie grupowej
Dom
Ćwiczenia w terenie- plaża, łąka, park itd.)

RODZAJE ĆWICZEŃ

miejscową, w której wszystkie oddziaływania dotyczą bezpośrednio narządu zmienionego chorobowo, a ich dobór zależy od stanu funkcjonalnego i zamierzonego celu:

ćwiczenia bierne
ćwiczenia czynno-bierne
ćwiczenia samowspomagane
ćwiczenia w odciążeniu
ćwiczenia czynne
ćwiczenia z oporem
ćwiczenia prowadzone
redresje (usuwanie przykurczów stawowych)
wyciągi
ćwiczenia synergistyczne
ćwiczenia oddechowe
ćwiczenia relaksacyjne
pionizacja i nauka chodzenia

ogólną - ćwiczenia nie objętych chorobą części ciała

ćwiczenia ogólnokondycyjne
ćwiczenia gimnastyki porannej
ćwiczenia w wodzie
sport inwalidów

metody kinezyterapeutyczne - bardzo efektywne, specjalistyczne sposoby diagnostyki i terapii, korzystające ze specyficznych technik, stworzone w oparciu o najnowszą wiedzę z zakresu anatomii i fizjologii. Opracowane z myślą o usuwaniu określonych dysfunkcji:

PNF (odtwarzanie prawidłowej funkcji zaburzonej w przebiegu chorób neurologicznych lub ortopedycznych)
McKenzie (leczenie i diagnozowane przyczyn bólów kręgosłupa z wykorzystaniem dobranego indywidualnie dla każdego pacjenta zestawu ćwiczeń i terapii manualnej)
NDT - Bobath (stosowana przy rehabilitacji dzieci i dorosłych ze schorzeniami neurologicznymi)
Vojty (stosowana przy rehabilitacji dzieci i dorosłych ze schorzeniami neurologicznymi)
Kaltenborn-Evjenth - (usuwanie dysfunkcji stawów nabytych w przebiegu schorzeń ortopedycznych, z wykorzystaniem specyficznych ruchów biernych i terapii tkanek okołostawowych)