Co zrobić, jeśli chory przestaje jeść?

W ostatnim okresie choroby Alzheimera chory może stracić umiejętność jedzenia. Wkładana do ust łyżeczka może wydać mu się czymś obcym, nieprzyjemnym, może niebezpiecznym. Nie rozumie sensu podawania mu przez opiekuna kawałka chleba - zaciska zęby.
Czasami zaczyna ssać łyżkę. Można spróbować zamienić łyżkę metalową na plastikową. Wykorzystaj odruch ssania, który pozwala u wielu chorych w tym okresie karmić swojego bliskiego butelką ze smoczkiem. W ten sposób można podawać napoje, soki, zmiksowane zupy z mięsem, kaszki (dobre są mleczno-zbożowe rozpuszczalne kaszki dla niemowląt), rzadki kisiel. Można też wykorzystywać słoiczki obiadowe dla niemowląt. Inną metodą jest podawanie choremu płynnego pokarmu strzykawką do ust.
Pamiętaj, że twój bliski musi otrzymać dwa litry płynu dziennie (wliczając w to zupy). Odwodnienie gwałtownie pogorszy jego stan.
Dramatem jest moment, kiedy chory przestaje połykać podawany mu pokarm. Czasami pomaga wtedy delikatny masaż przedniej części szyi, wyzwalający ruchy połykowe. Niekiedy jedynym wyjściem pozostaje karmienie przez sondę. W takim przypadku należy szukać pomocy lekarza. Trzeba jednak zauważyć, że nagłe pogorszenie stanu chorego wynika prze¬ważnie z pojawienia się dodatkowej choroby, najczęściej infekcji dróg oddechowych lub układu moczowego. Wyleczenie może przynieść poprawę także jeśli chodzi o funkcjonowanie chorego. Dlatego zawsze w takiej sytuacji należy wezwać lekarza.
Jak zapobiegać złamaniom kości?
Osoba leżąca jest znacznie bardziej narażona na rozwój osteoporozy. Bezruch prowadzi do gwałtownej „ucieczki" wapnia z kości. Stąd ważne jest jak najdłuższe utrzymanie aktywności chorego. Pomocne są również ćwiczenia bierne. Pisaliśmy już o diecie chorego. Do złamania może dojść przy niewielkim obciążeniu kości, np. przy przekładaniu lub sadzaniu chorego. Przy zmianie pozycji należy szczególnie zabezpieczyć nogi chorego, trzymając jedną obok drugiej.
Ten ostatni okres może niekiedy trwać nawet kilka lat, stając się coraz bardziej trudny i wyczerpujący dla opiekuna. Jeżeli nie ma on wystarczającej pomocy ze strony rodziny, powinien zwrócić się do Ośrodka Pomocy Społecznej o zapewnienie opiekunki społecznej, a także do przychodni rejonowej z prośbą o pomoc pielęgniarki środowiskowej. W niektórych przypadkach opiekunowie korzystają również, przynajmniej sporadycznie, z pomocy sąsiadów i osób zaprzyjaźnionych.