Kraje Unii a pomoc dla seniorów

Zastanawiamy się często, czy poświęcamy swoimi najbliższym wystarczająco dużo czasu. Szczególnie ludzie żyjący w większych miastach, gdzie pęd życia codziennego nie pozwala im zatrzymać się na chwilę i zastanowić czy mogą coś zrobić dla swoich bliskich, mają poczucie winy, że zostawiają rodziców bez opieki. Mieszkając w innym mieście nie jesteśmy w stanie im pomóc, nawet w ciężkich chwilach, nie mówiąc już o problemach dnia codziennego z którymi osoby starsze muszą się zmagać sami. W Europie zachodniej, a przede wszystkim w krajach skandynawskich, rozwinęły się bardzo dobrze modele opieki nad seniorami, które w dużej mierze zaspokoją potrzeby właśnie takich rodzin.

Jak to robią w Norwegii ...

Na kolejnym przykładzie Norwegii można opisać problem, z którym styka się już większość krajów europejskich, w tym także i Polska. Niesyte ze względu na fakt, iż polskie społeczeństwo jest o wiele uboższe niż norweskie ten problem jest raczej u nas rzadko podejmowany a wręcz bagatelizowany. Głównym natomiast założeniem w Norwegii jest, aby każdy obywatel miał prawo do opieki społecznej i zdrowotnej bez względu na swoje dochody. Państwo odgrywa główną rolę w finansowaniu i organizowaniu opieki społecznej. Jak większość dobrze rozwiniętych krajów, Norwegia też ma problem ze starzejącym się społeczeństwem. Szacuje się, że do 2050 roku, liczba osób w wieku 67 lat podwoi się. Największy ciężar spadnie wtedy na władze lokalnych gmin, które są głównym dostarczycielem opieki społecznej w Norwegii. Prawdziwym wyzwaniem będzie zatroszczenie się o wystarczającą liczbę dobrze wykwalifikowanych pracowników, którzy będą mogli fachowo zaopiekować się osobami starszymi.
Większość Norwegów starzejąc się pozostaje w domach, a to prowadzi do zwiększenia usług opieki polegającej na sprzątaniu i dostarczaniu posiłków. Ze wzrostem liczby osób starszych wzrośnie też zapotrzebowanie na domy opieki społecznej, zwłaszcza dla ludzi w wieku 85 lat i więcej. Ten sam problem w dość krótkim czasie zacznie dotyczyć także i Polski. Już teraz można zauważyć na rynku pojawiające się z każdej strony oferty firm pośrednictwa pracy oferujące usługi właśnie opiekunek do osób starszych. Wzrasta też z każdym rokiem liczba prywatnych placówek oferujących opiekę w stylu domów spokojnej starości. Jako, że populacja starzejąca się jest obecnie zdrowsza będzie wolała zostać w domu aniżeli przenieść się do domu opieki społecznej, dlatego główny ciężar spadnie właśnie na podmioty organizujące i prowadzące opiekę nad seniorami w ich domach.

... i Szwecji

Dobre zdrowie i równy dostęp do opieki zdrowotnej każdego obywatela to główne założenia szwedzkiego systemu zdrowotnego. Szwecja jest uznawana za kraj posiadający najstarszą populację w świecie z 18 procentami ludzi w wieku 65 lat. Z taką średnią seniorów trzeba o nich należycie zadbać. Szwecja różni się od innych krajów tym, że dorosłe dzieci nie mają obowiązku brać odpowiedzialności za starzejących się rodziców. Obowiązki te wzięło na siebie państwo wypłacając pensje oraz organizując opiekę i ubezpieczenie osobom w podeszłym wieku. W tym celu utworzono domy opieki społecznej, gdzie seniorzy otrzymują właściwą opiekę oraz mają zorganizowany czas wolny na np. spacery, zajęcia manualne czy też kursy komputerowe lub naukę języka obcego. Istnieje również możliwość otrzymania pomocy we własnym domu. Niestety jak większość państw Szwecja także szuka sposobów na oszczędzanie pieniędzy i jako, że tańszą metodą jest opieka w domu seniora, postawiono na tego rodzaju opiekę. O ile w 1980 roku 62 procent populacji powyżej 80 roku życia korzystało z domów opieki społecznej o tyle liczba ta spadła do 44 procent w roku 2000. Poprzez utworzenie funkcji tzw. ‘osobistego asystenta’ stało się rzeczą łatwiejszą dla osób starszych i niepełnosprawnych przebywanie w domu. Seniorzy pozostający w domu mają dostęp do opieki przez 24 godziny na dobę. Najczęściej wygląda to jednak w ten sposób, że osobisty asystent odwiedza seniora, aby pomóc mu w codziennych czynnościach takich jak mycie, ubieranie, jedzenie często po to by odciążyć domowników pędzących do pracy. Osobisty asystent zabiera swego podopiecznego na spacer i pomaga robić zakupy. Dla osób, które są samotne i nie mają nikogo z rodziny kto zrobiłby zakupy ewentualnie posprzątał, wachlarz usług zostaje powiększony o te czynności.

Co nowego w Polsce ?

W Polsce władze lokalne poszczególnych województw zaczęły w podobny sposób jak Amerykanie czy Szwedzi podchodzić do tematu opieki nad seniorami. Coraz częściej powstają w urzędach większych miast projekty łączące w sobie dwa problemy. Pierwszy zazwyczaj dotyczy aktywizacji osób bezrobotnych poprzez podniesienie ich kwalifikacji zawodowych, nabycie nowych umiejętności umożliwiających podjęcie pracy. Ma to prowadzić do podniesienia poziomu samooceny i wiary we własne siły, jak także zaspokojenie popytu na usługi opiekuńcze dla osób starszych i niepełnosprawnych. W ramach takich lokalnych projektów organizowane są zazwyczaj edycje szkoleń obejmujące; szkolenie merytoryczne w zakresie opieki nad osobą starszą, zajęcia praktyczne, spotkania z psychologiem, a także doradztwo w zakresie podejmowania działalności gospodarczej w sferze świadczenia usług opiekuńczych. Szkolenie są zazwyczaj opłacane ze środków unijnych a informacje o nich można znaleźć w urzędach pracy.
Należy więc mieć nadzieję, że tego rodzaju profesjonalnych opiekunek będzie coraz więcej na rynku a oferta firm w tym zakresie będzie standardami dorównywała serwis świadczony w Europie zachodniej.