Jak powinna wyglądać dieta osoby leżącej?

Obserwując obecną sytuację oraz nasze nawyki żywieniowe, można wyciągnąć wniosek, że nie zawsze są one dobre. Osoba zdrowa, w pełni sprawna fizycznie, potrzebuje odpowiedniej diety wzbogaconej w witaminy, budulce i składniki odżywcze. Tym bardziej osoba chora, u której przemiana materii jest inna, a stadium choroby nie pozwala na swobodne poruszanie się. Jak zatem powinna wyglądać dieta osoby leżącej?

Leżącemu choremu powinniśmy podawać posiłki pełnowartościowe, ale lekkostrawne. Należy jednak zwrócić uwagę na pewne zalecenia, które u chorego leżącego nabierają szczególnej wagi. Zapotrzebowanie kaloryczne osoby leżącej jest znacznie mniejsze. Bardziej kalorycznej diety wymagać będzie jednak chory, u którego pojawią się odleżyny czy choroba gorączkowa. W tych przypadkach musimy również zwiększyć ilość białka w diecie. Niezbędnym składnikiem codziennego posiłku jest nabiał. Dwie szklanki mleka (najlepiej w postaci odtłuszczonego kefiru, jogurtu czy mleka zsiadłego) zaspokoją w znacznej mierze dobowe zapotrzebowanie na wapń. Inne produkty bogate w wapń to sery, ryby (zwłaszcza jedzone z ościami ryby w puszkach), orzechy, nasiona sezamu, soja, suszone owoce (np. figi).

Choremu, który przez wiele miesięcy lub nawet przez lata nie wychodzi z domu, może brakować witaminy D (syntetyzowanej w skórze pod wpływem promieni słonecznych), niezbędnej w gospodarce wapniowej. Źródłem witaminy D mogą być w szczególności takie produkty, jak jaja, masło, wątroba, ryby, tran.
W codziennej diecie chorego nie może zabraknąć chleba z pełnego przemiału (razowy lub graham), warzyw i owoców, które oprócz witamin i soli mineralnych dostarczaj ą błonnika poprawiającego perystaltykę jelit.

Jak radzić sobie z zaparciami?

Zaparcia, będące bardzo częstą dolegliwością w podeszłym wieku, stają się prawie regułą u osób mało aktywnych lub leżących. Należy zwrócić uwagę na zawartość w diecie wspomnianego już błonnika. Do zupy czy surówki dobrze jest dodawać 2-3 łyżki otrąb pszennych. Na czczo można podawać choremu do wypicia szklankę soku owocowego lub wody. Dobrze robi też kefir lub lekko zsiadłe mleko. W razie potrzeby można też choremu masować brzuch (poczynając od prawego dołu biodrowego, zgodnie z ruchem wskazówek zegara).
Bywa też, że nie można obyć się bez środków farmaceutycznych. Czasami może pomóc choremu czopek glicerynowy lub bisacodyl. Zdarza się, że jedynym wyjściem jest enema (lewatywa).